Λίγα λόγια για την 25η Μαρτίου

Την 25^η Μαρτίου η χώρα μας γιορτάζει. Η μέρα αυτή είναι αργία και όλοι πηγαίνουν αρχικά στην εκκλησία και στη συνέχεια στην παρέλαση. Τι γιορτάζουμε όμως;

Η 25^η Μαρτίου είναι διπλή γιορτή. Εθνική και χριστιανική. Εθνική γιατί γιορτάζουμε την επανάσταση του 1821 και χριστιανική γιατί γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.

Σε μια μικρή πόλη της Γαλιλαίας, τη Ναζαρέτ, ζούσε μια καλή κοπέλα, η Μαριάμ. Είχε περάσει τα πρώτα χρόνια της ζωής της στο ναό των Ιεροσολύμων, όπου την αφιέρωσαν οι γονείς της, ο Ιωακείμ και η Άννα, που την αποκτήσανε ύστερα από πολλές προσευχές σε μεγάλη ηλικία. Η Μαριάμ ακτινοβούσε χάρη, αγνότητα, σεμνότητα.

Κάποια στιγμή, ξαφνικά, εμφανίστηκε ένας άγγελος μπροστά της και της είπε: “Χαίρε κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου, ευλογημένη συ εν γυναιξί” που σημαίνει «Χαίρε, εσύ Μαριάμ, που έχεις δεχθείς από το Θεό πολλές χάριτες. Ο Θεός είναι μαζί σου. Εσύ έχεις ευλογηθεί περισσότερο από κάθε άλλη γυναίκα».

Μεγαλύτερος έπαινος στη γη δεν είχε ακουσθεί. Και επειδή η Μαριάμ ήταν πολύ ταπεινή, ταράχθηκε με όσα άκουγε. Σκεπτόταν τι να σημαίνουν όλα αυτά. Ο ουράνιος επισκέπτης, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, κατάλαβε αυτή την ταραχή της. Και αφού την καθυσήχασε, της είπε πως αυτή διάλεξε ο Θεός για το πιο σπουδαίο έργο: Να φέρει στον κόσμο παιδί, που θα του δώσει το όνομα Ιησούς και που το παιδί αυτό θα είναι Υιος του Θεού.

Η Μαριάμ είχε καρδιά απλή και γεμάτη πίστη στο Θεό. Γι αυτό και είπε στον άγγελο: «Ιδου η δούλη κυρίου; Γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου» που σημαίνει «είμαι η δούλη του Κυρίου, πρόθυμη να υπηρετήσω το θέλημά Του. Ας γίνει σύμφωνα με όσα μου είπες».

Την ίδια μέρα οι Έλληνες επαναστάτησαν ενάντια στον Τουρκικό ζυγό, αφού για 400 χρόνια ζούσαν στη σκλαβιά.Οι Τούρκοι τους καταπίεζαν ,τους έβαζαν φόρους βαριούς, τους έκαναν φρικτά βασανιστήρια.Το χειρότερο που τους έκαναν ήταν το παιδομάζωμα. Οι Τούρκοι μάζευαν μικρά Ελληνόπουλα και τα έκαναν γενίτσαρους, δηλ. Τούρκους στρατιώτες που αργότερα πολεμούσαν τους ίδιους τους συμπατριώτες τους.

Πολλοί Έλληνες δεν άντεχαν τη σκλαβιά και έβγαιναν στα βουνά για να ζήσουν ελεύθεροι.Αυτοί ονομάστηκαν κλέφτες. Για να αντιμετωπίσουν τους κλέφτες, οι Τούρκοι δημιούργησαν άλλες ομάδες που ονομάζοντας αρματωλοί. Σιγά σιγά όμως κλέφτες και αρματωλοί γίνονταν φίλοι και μαζί πολεμούσαν τους Τούρκους.

Στην Οδησσό, μια μικρή πόλη της Ρωσίας που ζούσαν πολλοί Έλληνες δημιουργήθηκε μυστικά μια οργάνωση που ονομαζόταν Φιλική Εταιρεία. Σκοπός της ήταν να κάνει πολλούς Έλληνες να ξεσηκωθούν σε επανάσταση.

Έτσι ένα ανοιξιάτικο πρωινό του εικοσιένα, το γραφικό μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, γίνεται ο ιερός ναός της Ανατολής του Έθνους. Ο πατριάρχης Παλαιών Πατρών Γερμανός, σήκωσε τη σημαία της Επανάστασης .Αμέσως όλοι οι Έλληνες έτρεξαν να προσκυνήσουν και να ορκιστούν : Ελευθερία ή Θάνατος.

Η φλόγα της Αγίας Λαύρας φλόγισε τις ψυχές των ατρόμητων αγωνιστών της Λευτεριάς. Και ακολουθούν οι διάφορες εξεγέρσεις και μάχες. Από πού να πρωταρχίσει κανείς. Από την Αλαμάνα, την Τριπολιτσά, τα Δερβενάκια, το Χάνι της Γραβιάς, τη Χίο, το Μανιάκι, το Μεσολόγγι; Πολλοί από τους πολεμιστές, με την αγωνιστικότητα τους, το θάρρος τους και την τεράστια ψυχική τους δύναμη βοήθησαν στην απελευθέρωση της Ελλάδας. Σε αυτόν τον αγώνα αναδείχθηκαν μεγάλες μορφές όπως ο Κολοκοτρώνης, ο Παπαφλέσσας, ο Καραϊσκάκης, ο Αντρέας Μιαούλης, ο Αθανάσιος Διάκος, ο Κανάρης, η Μπουμπουλίνα, η Μαντώ Μαυρογένους και τόσοι άλλοι.

Σε αυτό το μεγάλο αγώνα των Ελλήνων για λευτεριά, όλοι έδωκαν το παρόν τους. Συγκλονίστηκε ο Τύρρανος από το σεισμό της 25^ης Μαρτίου και σωριάστηκε η αυτοκρατορία του σε συντρίμια. Οι Έλληνες απέδειξαν πως η Ελλάδα ξέρει να ζει ελεύθερη, ξέρει και να πεθαίνει.

Ο πόλεμος αυτός κράτησε περίπου 9 χρόνια. Δόθηκαν πολλές μάχες. Η πιο αποφασιστική μάχη έγινε στο Ναβαρίνο, όπου ο Τούρκικος και αιγυπτιακός στόλος που πολεμούσαν τους Έλληνες ηττήθηκαν από το στόλο που έστειλαν η Αγγλία, η Γαλλία και Ρωσσία για να βοηθήσουν την Ελληνική Επανάσταση. Μετά τη ναυμαχία του Ναυαρίνου ένα μέρος της Ελλάδας απελευθερώθηκε και έγινε ανεξάρτητο κράτος με πρώτο κυβερνήτη τον Ιωάννη Καποδίστρια.

Η 25^η Μαρτίου είναι η μέρα που φέρνει στη μνήμη μας την ιερή απόφαση και τα ανεπανάληπτα κατορθώματα των προγόνων μας, για την αποτίναξη της Τουρκικής κυριαρχίας. Είναι η μέρα που μας υποχρεώνει να θυμηθούμε την ιστορική μας κληρονομιά. Η μνήμη του 21 κληροδοτεί ένα βαρύτατο χρέος σε ολόκληρο τον Έλληνισμό. Η κληρονομιά αυτή είναι παιδεία και αρετή, αξιοπρέπεια και θυσία.